چهار علامت که به شما می گوید فرزندتان باید توسط متخصص ارتودنسی ویزیت شود.

برخی اوقات والدین می دانند که فرزندشان قطعا به درمان ارتودنسی نیازمند است. مثلا وقتی که دندان های دایمی با زوایای تند ، فاصله زیاد و یا همپوشانی رشد کرده اند. اما در سایر موارد تشخیص به این آسانی نیست. انجمن ارتودنسی آمریکا (A.A.O) توصیه میکند که کودکان تا قبل از هفت سالگی حتما به متخصص ارتودنسی مراجعه نمایند تا اگر مشکلی در حال شروع شدن است با درمان مناسب متوقف گردد. بنابراین توجه به این چهار علامت قبل از رسیدن به سن هفت سالگی ضروری میباشد.

۱- ناهماهنگی بایت (هم پوشانی دندانها)

ممکن است دندانهای فرزند شما در حین صحبت کردن و یا خندیدن صاف به نظر برسداما درمان ارتودنسی صرفا به منظم کردن دندان های نامنظم محدود نمیشود. مشکلاتی از قبیل آوربایت، آندربایت، کراس بایت (بایت تقاطعی) و…نیز با ارتودنسی قابل درمان می باشند.

۲- زمانی که دندان های شیری خود به خود نمی افتند.

دندان های شیری که خیلی زود  یا خیلی دیر می افتند و یا حتی اصلا نیفتاده اندمی توانند برای دندان های دایمی مشکلاتی ایجاد نمایند. ازدحام دندانی می تواند موجب جابجایی دندانهای دایمی به سمت موقعیت های غیر عادی گردد. و یا اگر دندان دایمی موجود نباشد ممکن است کودک نیاز به کشیدن دندان شیری و جابجایی دندان دایمی با براکت  (و یا سایر روش ها) داشته باشد تا به این ترتیب فضای خالی پر گردد.

۳- مکیدن انگشت شست:

کودکانی که انگشت شست خود را تا مدت ها بعد از شیر خوارگی می مکند ، میتوانندبا این کار به دندان های خود آسیب بزنند. مکیدن انگشت شست از روی عادت باعث فشار دایمی بر روی لثه و فک و گاها جابجایی دندان های دایمی میشود.

۴-مشکلات جویدن وصحبت کردن:

اگر کودک شما مکررا زبان و یا گونه خود را (از درون) گاز میگیرد و یا اختلالی در تلفظ کلمات دارد، همه این ها میتواندنشانه مشکلات نهفته در فک و یا دندان او باشد.