کمپینگ (Camping) یا چادرزنی یک فعالیت تفریحی است که شما حداقل یک شب را بیرون از خانه و دور از مناطق شهری، در دل طبیعت در چادر، کاروان یا ماشین مخصوص سفر (motor home) سپری کنید. هدف از آن انجام فعالیت‌های لذت‌بخش مانند ماهی‌گیری، شنا، کوهنوردی، پیاده‌روی، اسکی و… است.

کمپینگ بسته به مکان، تقریبن در هر چهار فصل سال قابل اجراست. در قرن جدید نوعی کمپینگ لوکس شکل گرفت که از آن به عنوان سافاری یاد می‌شود و در ابتدا، هدف آن بازدید از طبیعت و حیات وحش آفریقا بود. این فعالیت تفریحی در اوایل قرن بیستم مورد توجه نخبگان قرار گرفت و با گذشت زمان محبوب تر و متنوع‌تر شد. کمپین بر پایه‌ی کار گروهی بنیان نهاده شده و هدف آن رسید به مناطق بکر و دست نخورده، مناطق حفاظت شده، حیات وحش و … است.

تاریخچه کمپینگ

شکل گیری کمپینگ تفریحی به شخصی به نام توماس هیرام هولدینگ (Thomas Hiram Holding) بازمی‌گردد که برای نخستین بار در کشور انگلستان و نزدیک رودخانه تایمز این کار را انجام داد. در سال ۱۸۸۰ میلادی مردم اشتیاق زیادی به تفریح در رودخانه و قایقرانی داشتند و پس از قایقرانی در کنار رودخانه استراحت می‌کردند. این جا بود که برای اولین بار کمپینگ مدرن تجربه شد.
لوازم کمپینگی که آن سال‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت بسیار سنگین بودند و برای حمل آن‌ها می‌بایست از اسب، گاری و یا قایق استفاده می‌شد. توماس هولدینگ را در انگلستان پدر کمپینگ مدرن می‌دانند و باید گفت که او سبکی عامه پسندی از کمپینگ را به زندگی انسان‌ها معرفی نمود.
او از سنین پایین، تجربه سفر به طبیعت را به همراه پدر و مادرش داشت. وی در سال ۱۹۰۱ به همراه چند نفر دوچرخه سوار برای تجربه کمپینگ به کشور ایرلند سفر کرد  که این سفر به چاپ کتابی با عنوان The Campers Handbook منتهی شد.
فدراسیون بین المللی کمپینگ در سال ۱۹۳۲ تشکیل شد و تا به امروز به فعالیت‌هایش در زمینه کمپینگ ادامه می‌دهد. در سال های ۱۹۶۰ کمپ زنی تبدیل به یکی از تفریحات خانوادگی مردم شمال آمریکا و اروپا شد.

طبیعت دوستی در شیراز

تفریح در طبیعت و سفر به دشت و صحرا از گذشته در فرهنگ و سبک ایرانی رواج داشته  است و نمونه‌های فراوانی از این فرهنگ در اشعار بزرگانی همچون سعدی، خیام، حافظ و… یافت می‌شود.

شیراز یکی از شهرهایی است که هنوز فرهنگ سفر به طبیعت و تفریح در باغ و بوستان در آن زنده است و شیرازی‌ها این سنت را تا امروز پاس داشته اند. یکی از خاطرات جالبی که بیشتر مسافران از شهر شیراز در ذهن دارند، دیدن خانواده‌های شیرازی در روزهای پایان هفته در پارک‌ها، بلوارها و یا زیر سایه‌ی درختان در خیابان است، که به گرمی در حال صحبت‌اند، غذایی آماده می‌کنند و کاهوترشی می‌خورند!